متناکث

لغت نامه دهخدا

متناکث. [ م ُ ت َ ک ِ ] ( ع ص ) همدیگر عهد و پیمان شکننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عهد و پیمان شکننده مر یکدیگر را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تناکث شود. || مخالف و ناموافق و برعکس. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس