متنادس

لغت نامه دهخدا

متنادس. [ م ُ ت َدِ ] ( ع ص ) یکدیگر را لقب نهنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). به همدیگر بد گوینده و دشنام دهنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تنادس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس