متناحر

لغت نامه دهخدا

متناحر. [ م ُ ت َ ح ِ ] ( ع ص ) باهمدیگر حمله کننده و دست یقه شونده. || خانه های مقابل و روبرو. || گمراه و عدول کننده از راه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تناحر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس