متناجی

لغت نامه دهخدا

متناجی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) با هم راز گوینده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). با همدیگر راز گوینده و نجوا کننده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تناجی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس