متملی

لغت نامه دهخدا

متملی. [ م ُ ت َ م َل ْ لی ] ( ع ص ) سست و کاهل و آهسته. ( ناظم الاطباء ). || برخوردار از زندگانی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تملی شود.

متملی ٔ. [ م ُ ت َ م َل ْ ل ِءْ ] ( ع ص ) انباشته و پر شده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تملؤ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس