متمطر

لغت نامه دهخدا

متمطر. [ م ُ ت َ م َطْ طِ ] ( ع ص ) در باران شونده و پیش باران شونده. ( از منتهی الارب ). به تنزه رفتن پس از باران. ( از اقرب الموارد ). || اسبان که به همدیگر پیشی گیران آیند. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس