متمزن. [ م ُ ت َ م َزْ زِ ] ( ع ص ) عادت شده و خوی گرفته. ( ناظم الاطباء ). خوی کننده به چیزی. || به سر خود رونده. || به تکلف جوانمردی کننده. || افزونی کننده بر کسی. ( از منتهی الارب ).
