متمرکزسازی ایزوالکتریک

متمرکزسازی ایزوالکتریک ( به انگلیسی: Isoelectric focusing ) که بعنوان متمرکزسازی الکتریکی ( به انگلیسی:Electrofocusing ) نیز شناخته می شود، تکنیکی برای جداسازی ملکول ها بر اساس نقطه ایزوالکتریک می باشد. [ ۱] این روش نوعی الکتروفورز ناحیه ای می باشد که بر روی پروتئین های موجود در ژل صورت می گیرد. اساس این تکنیک بهره جستن از عملکرد بار کلی مولکولی به عنوان تابعی از PH محیط اطراف می باشد.
این تکنیک شامل افزودن محلول آمفولیت ها به ژل های دارای شیب PH تثبیت شده ( به انگلیسی:immobilized pH gradient ) می باشد. ژل دارای شیب PH تثبیت شده، ماتریکس ژل پلی آکریل امید پلیمریزه شده با شیب PH می باشد که منتج به ایجاد شیب های کاملاً پایدار به جز در PHهای با شدت قلیایی بالا ( PH> 12 ) می شود. شیب PH بوسیله تغییرات مداوم در میزان تثبیت شونده ایجاد می شود. تثبیت شونده نوعی اسید ضعیف یا باز ضعیف است که با میزان PK آن تعریف می شود. [ ۲]
پروتئین در PH کمتر از نقطه ایزوالکتریک خود دارای بار مثبت، در PH برابر با نقطه ایزوالکتریک خود بدون بار و در در PH بالاتر از نقطه ایزوالکتریک خود دارای بار منفی می باشد.
همان طور که گفته شد، پروتئینی که در PH کمتر از نقطه ایزوالکتریک خود می باشد دارای بار مثبت می باشد و از این رو به سمت کاتد ( الکترود با بار منفی ) حرکت خواهد نمود. هنگامی که پروتئین در یک شیب افزایشی PH مهاجرت می کند، بار کلی پروتئین کاهش خواهد یافت تا اینکه به یک ناحیه ای می رسد که در ان PH با نقطه ایزوالکتریک آن پروتئین برابر است. در این نقطه پروتئین به دلیل نداشتن بار در میدان الکتریکی متوقف خواهد شد ( در واقع منطقه ایزوالکتریک هر پروتئین مانند اثر انگشت آن می باشد و هر پروتئین در ناحیه ای از PH که با نقطه ایزوالکتریک آن برابر است، متوقف خواهد شد و تشکیل باند خواهد داد )