متمرط

لغت نامه دهخدا

متمرط. [ م ُ ت َ م َرْ رِ ] ( ع ص ) موی افتنده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). افتاده موی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تمرط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس