متمحک. [ م ُ ت َ م َح ْ ح ِ ] ( ع ص ) ستیهنده.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجل متمحک ؛ مرد لجوج و ستیهنده و ستیزه جو. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
