متماوت. [ م ُ ت َ وِ ] ( ع ص ) پرستنده خدای به ریا. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). پرستنده خدای بطور ریا. ( ناظم الاطباء ). || کسی که حیله میکند مرده شدن را. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تماوت شود.
