متماحله

لغت نامه دهخدا

( متماحلة ) متماحلة. [ م ُ ت َ ح ِ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث متماحل. خانه های دور از خانه ها. یقال دارُ متماحلة؛ ای متباعده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده قبل شود. || فلاة متماحلة؛ دشت بی کران. بیابان بعید الاطراف. ( از اقرب الموارد ). رجوع به متماحل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس