( متلیة ) متلیة. [ م ُ ی َ ] ( ع ص ) ( از «ت ل و» ) مُتلی. ماده شتر با بچه که پس از وی رود. ج ، مُتالی. یقال ناقة متل و ناقة متلیة. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). اشتر با بچه. ( مهذب الاسماء ).
