متلک گویی. [ م َ ت َ ل َ ] ( حامص مرکب ) عمل متلک گو. لغز خواندن. بد زبانی. استهزا کردن.
فرهنگ فارسی
عمل متلک گفتن : اینها صحبتهایی بود که آن روز بعد از نهار بمیان آمد و تا چند دقیقه اسباب خنده و متلک گویی جمع گردید .، ( متلک گوی ی ) ( صفت ) آنکه سخن طعنه آمیز و نیش دار گوید .
