متلک گو. [ م َ ت َ ل َ ] ( نف مرکب ) متلک گوی. کسی که عادت به متلک گفتن دارد. بدزبان. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). لغازگو. لغزخوان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).