متلوی

لغت نامه دهخدا

متلوی. [ م ُت َ ل َوْ وی ] ( ع ص ) تافته و دو تا گردنده و خمنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کج و خمیده و پیچیده. ( ناظم الاطباء ). || روی گردانیده. || درخشیده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تلوی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس