متلمی
لغت نامه دهخدا
متلمی ٔ. [ م ُ ت َ ل َم ْم ِ ءْ ] ( ع ص ) برگزیننده برای خود. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). || زمینی که فراگیرد و پوشد، مأخوذ از «لماء». ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). پوشنده زمین. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تلمؤ شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید