متلقن

لغت نامه دهخدا

متلقن. [ م ُ ت َ ل َق ْ ق ِ ] ( ع ص ) دریابنده و واگیرنده ( آنندراج ) ( از منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). آموخته و دریافت کننده. || گردآورنده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تلقن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس