متلطع. [ م ُ ت َ ل َطْ طِ ] ( ع ص ) دندان ریخته از پیری. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). دندان ریخته و بی دندان از پیری. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تلطع شود.
