متقوف

لغت نامه دهخدا

متقوف. [ م ُ ت َ ق َوْ وِ ] ( ع ص ) بازدارنده.( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). || سخن آموزاننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).کسی که سخن گفتن می آموزاند کسی را و به وی میگوید چنین و چنان بگو. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تقوف شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس