متقور

لغت نامه دهخدا

متقور. [ م ُ ت َ ق َوْ وِ ] ( ع ص ) مار پیچنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مار پیچیده و حلقه شده. ( ناظم الاطباء ). || گذشته شده بیشتر از شب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تقور شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس