متقمم. [م ُ ت َ ق َم ْ م ِ ] ( ع ص ) اسب که بر مادیان برآید. ( آنندراج ). نریان سخت گیرنده بر مادیان تا برجهد بر آن.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تقمم شود.
