متقعر. [ م ُ ت َ ق َع ْ ع ِ ] ( ع ص ) آن که دور شود در سخن. ( محمودبن عمر، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). متعمق. ( یادداشت ایضاً ). || از اقصای دهن سخن گوینده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). || چاه عمیق. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
