متقزز

لغت نامه دهخدا

متقزز. [ م ُ ت َ ق َزْ زِ ] ( ع ص ) نیک پاک از آلایش و از ریم و چرک. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تقزز شود.

پیشنهاد کاربران

از مصدر قُزّ به معنای بی آلایش و پاک: ( . . . ای جوان متعزّز متقزّز ) ( مقامات حمیدی، مقامه ی دوم )

بپرس