متقرح. [ م ُ ت َ ق َرْ رِ ] ( ع ص ) قرحه دار و دارای ریش. ریش دار و ریش خورده.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد )؛ جرب المتقرح . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || آماده و مستعد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تقرح شود.
