متقایل. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) بایع و مشتری که با هم برآرند بیع را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). براندازنده شرط و پیمان را از قرارداد یکدیگر. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تقابل شود.
