متقار

لغت نامه دهخدا

متقار. [ م ُ ت َ قارر ] ( ع ص ) قرار و ثبات ورزنده و آرمنده. ( آنندراج ). همدیگر را فراگیرنده و ساکن شونده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران