متقاتل. [ م ُ ت َ ت ِ ] ( ع ص ) کارزارکننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). || بهم کشتن نماینده . ( از آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). هم دیگر را کشنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تقاتل شود.
