متفضل. [ م ُ ت َ ف َض ْ ض ِ] ( ع ص ) افزون شونده و افزونی نماینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). افزونی جوینده. ( ناظم الاطباء ). || نکوئی کننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). آن که تفضل کند. آن که ناواجبی را بخشد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || دعوی فضل کننده بر اقران خویش. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). افزونی جوینده بر اقران. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تفضل شود. || فاضل و بزرگوار. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || جامه باد روزه پوشیده برای کار. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). آن که یک جامه پوشد.( ناظم الاطباء ). یک جامه پوشنده. ( از منتهی الارب ).
