( متفرة ) متفرة. [ م ُ ف َ رَ ] ( ع ص ) زمینی که گیاه آن نابالیده چریده شود. ( از منتهی الارب ) ( از محیطالمحیط ). در اللسان زمینی که گیاه آن نابالیده بود و چریدن را ممکن نباشد. و در قاموس زمینی که گیاه آن نابالیده چریده شود. ( از ذیل اقرب الموارد ). مؤنث مُتفَر. یقال : ارض متفرة؛ زمینی که گیاه آن نابالیده چریده شود. ( ناظم الاطباء ).
