متفر

لغت نامه دهخدا

متفر. [ م ُ ف َ ] ( ع ص ) کشتزاری که گیاه آن نابالیده چریده شود. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مُتفَرَة. ( محیطالمحیط ). و رجوع به متفرة شود.

متفر. [ م ُ ت َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) افزون شونده. ( آنندراج ). بسیار و فراوان و افزون شده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس