متفجع

لغت نامه دهخدا

متفجع. [ م ُ ت َ ف َج ْ ج ِ ] ( ع ص ) دردمند از سختی و بلا و اندوه. ( ناظم الاطباء ). دردمند شونده از سختی و اندوه. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تفجع شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دردمند شونده از سختی و اندوه .

فرهنگ معین

(مُ تَ فَ جِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) دردمند شونده از سختی و اندوه .

فرهنگ عمید

دردمند از سختی و بلا، مصیبت زده.

پیشنهاد کاربران

بپرس