متغور. [ م ُ ت َ غ َوْ وِ ] ( ع ص ) گوشه نشین در غار. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || فرو رونده در غور زمین. ( ناظم الاطباء ). به غور آینده. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تغور شود.
