متغلت

لغت نامه دهخدا

متغلت. [ م ُ ت َ غ َل ْ ل ِ ] ( ع ص ) برغفلت گیرنده کسی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که چیزی را برغفلت می گیرد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تغلت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس