متغدی. [ م ُ ت َ غ َدْ دی ] ( ع ص ) چاشت خورنده. ( آنندراج ). کسی که ناشتائی خورد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آن که شام می خورد. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تغدی شود.
