متغاید. [ م ُت َ ی ِ ] ( ع ص ) دوتا و کج گردنده از نرمی و نزاکت. ( آنندراج ). کج و دوتا و خمیده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تغاید شود.
