متغایب

لغت نامه دهخدا

متغایب. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) غایب باشنده و غایب. ( آنندراج ). غایب و غیر حاضر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تغایب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس