متغاوی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) گردآینده به بدی و بیراهی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). گرد آمده از محل های مختلف جهت ارتکاب فتنه و فساد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تغاوی شود.
