متغالی

لغت نامه دهخدا

متغالی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) ( از «غ ل و» ) گوشت ناقه که نزار گردد و رود. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). گوشت لاغر و نزارشده. ( ناظم الاطباء ). || گیاه بلند و گوالیده و درهم و انبوه شده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || نرخ گران شده. || حریف در تیراندازی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تغالی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس