متغاطش. [ م ُ ت َطِ ] ( ع ص ) خویشتن را کور سازنده. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خویشتن را کور نماینده و به کوری نسبت دهنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تغاطش شود.
