متغازل

لغت نامه دهخدا

متغازل. [ م ُ ت َ زِ ] ( ع ص ) با هم به غزل سخن گوینده و عشق ورزنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). یک دیگر را مشغول به عشقبازی و ناز و کرشمه کننده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تغازل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس