متغاثی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) فریادخواه.کلمه ای متداول ولی ناصواب است ، چرا که این را از ثلاثی مزید ناقص می دانند و حال آن که مصدری که به جهت این معنی است اجوف است. صحیح به جای آن مستغاثی است به معنی دادخواه ، بدو وجه : یکی آن که مستغاث صیغه اسم مفعول است بمعنی کسی که از او دادرسی خواهند، چنانکه مستعان و یای تحتانی در آخر برای نسبت است یعنی منسوب به مستغاث و آن دادخواه باشد دیگر آن که مستغاث صیغه مصدر میمی نیز میتواند باشد چرا که مصدر میمی بروزن صیغه اسم مفعول و ظرف می آید و یاء تحتانی برای نسبت یعنی منسوب به استغاثه. ( غیاث ) ( آنندراج ).
