متعیط

لغت نامه دهخدا

متعیط. [ م ُ ت َ ع َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) شتر ماده که سالها باردار نگردد. ( آنندراج ). شتری که سالها باردار نگردد بی آن که نازا باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعیط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس