متعیش. [ م ُ ت َ ع َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) آن که او را اندک کفاف باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). آن که وی را کفاف اندک بود. ( ناظم الاطباء ). || آن که به تکلف اسباب معیشت فراهم کند و آن که طلب معیشت کند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تعیش شود.
