متعوس

لغت نامه دهخدا

متعوس. [ م َ ] ( ع ص ) فانی و زایل و ساقط. ج ، متاعیس. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تعس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس