متعوذ

لغت نامه دهخدا

متعوذ. [ م ُ ت َ ع َوْ وِ ] ( ع ص ) پناه گیرنده. ( آنندراج ). کسی که پناه میگیرد و پناهنده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعوذ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس