متعقل. [ م ُ ت َ ع َق ْ ق ِ ] ( ع ص ) هوش بخود آورنده. ( آنندراج ). عاقل و هوشمند و خردمند و دانا. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || قابل تعقل و شایسته دریافت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تعقل شود.
