متعته

لغت نامه دهخدا

متعته. [ م ُ ت َ ع َت ْ ت ِه ْ ] ( ع ص ) خویشتن را نادان نماینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که خویشتن را نادان و یا دیوانه نمایاند و پریشان و شوریده و محروم از عقل. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تعته شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس