متعاکظ. [ م ُ ت َ ک ِ ] ( ع ص ) با هم پیکار آورنده و حجت کننده و با هم نازنده وفخرکننده. ( آنندراج ). ستیزه کننده با هم در مفاخرت و با هم خصومت کننده و نازنده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعاکظ شود.
