لغت نامه دهخدا
متعاون. [ م ُ ت َ وِ ] ( ع ص ) یکدیگر یاری کننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). هم عهد در معاونت و یاری یکدیگر. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تعاون شود. فرهنگ فارسی
(اسم ) یاری کنند. یکدیگر مددکار . فرهنگ معین
(مُ تَ وِ ) [ ع . ] (اِفا. ) یاری کنندة و مددکار یکدیگر. 